استفاده از تکنیک‌های "‌گروه درمانی‌" و تشکیل گروه‌های مختلف درمانی بر اساس تعاملات اجتماعی سالم و سازنده با نظارت متخصصین مرکز آرن، یکی از روش‌های مورد استفاده در درمان و ارتقاء عملکرد روانی و ذهنی مراجعین به مرکز آرن می‌باشد‌.

اما "‌گروه درمانی‌" چیست؟

انسان‌ها در فعالیت‌های روزمره‌شان، در غالب گروه‌های اجتماعی متنوعی زندگی کرده و فعالیت می‌کنند و بنابراین بسیاری از مسائل احساسی و عاطفی آن‌ها از روابط مخدوش شده این گروه‌ها ناشی می‌شود‌.
بسیاری از متخصصان مسائل روانشناسی "ارتباط ناسالم" و "تعاملات مخدوش و معیوب" فیمابین انسان‌ها با یکدیگر در فعالیت‌های اجتماعی روزمره‌شان را یکی از اساسی‌ترین و حتی علت العلل بسیاری اختلالات و مشکلات روانی می‌دانند.
بنابراین بجای توجه به عوامل درون شخصی، با پی بردن به اهمیت روز افزون روابط اجتماعی و میان فردی در سال‌های اخیر، توجه به عوامل حاکم میان افراد گروه‌های اجتماعی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است و بر این اساس در محیط بیمارستان‌های ارائه دهنده خدمات روانشناختی، در کلینیک‌ها، دفاتر مشاوره و روان درمانی و غیره به شکل بندی‌های گروهی و درمان‌های گروهی توجه خاصی مبذول می‌شود و جلساتی تحت عنوان "گروه درمانی" برگزار می‌شود.

امروزه انواع شیوه‌های گروه درمانی از جمله متداول‌ترین شیوه‌های روان درمانی هستند که به شکل گروهی انجام می‌شوند. در واقع می‌توان گفت گروه ‌درمانی یا روان‌درمانی گروهی، به معنای به کار بردن روش‌های روان‌درمانی بر روی یک گروه، به منظور بهره‌گیری از تاثیر متقابل اعضای گروه بر همدیگر است.
گروه‌درمانی ممکن است به تنهایی یا توام با روان‌درمانی فردی و سایر انواع درمان‌های روان‌پزشکی مورد استفاده قرار ‌گیرد. گروه‌درمانی، غالبا از یک نفر درمان‌گر و شش یا هشت نفر مراجع تشکیل می‌شود.
بسته به تشخیص، ممکن است گروه، همگن(Homogenous) یا ناهمگن(Heterogeneous) باشد.
نمونه‌ای از گروه‌های همگن، شامل افرادی است که خواهان کاهش وزن یا قطع مصرف دخانیات هستند و نمونه‌ گروه‌های ناهمگن، بیماران سایکوتیک می‌باشند. اعضای گروه معمولا هفته‌ای ۲-۱ بار و به مدت ۹۰ دقیقه همدیگر را ملاقات می‌کنند و در حضور متخصص و گروه درمانگر مرکز آرن، یک سری تمرین‌ها و گفتگوها را با همدیگر و یا در حضور همدیگر انجام می‌دهند.

گفتنی است گروه‌درمانی نیز مثل روان‌درمانی‌های فردی بر نظریه‌های متعدد مبتنی است.
گروه‌ها از انواعی که بر حمایت و بالا بردن مهارت‌های اجتماعی تاکید می‌کنند، تا آن‌ها که بر رفع علایم خاص تاکید می‌کنند و آن‌هایی که به تعارض‌های درون‌روانی حل نشده می‌پردازند، تفاوت می‌کنند.
تمرکز ممکن است بر فردی خاص در گروه یا تعامل بین افراد گروه یا کل گروه باشد و ممکن است حل مسایل فردی یا گروهی مطرح باشد. در واقع می‌توان مدعی شد که گروه‌درمانی، یک فرآیند روانی است که در آن یک متخصص آموزش دیده، با استفاده از تعامل هیجانی گروه‌های کوچک و بسیار حساب شده، سعی می‌کند مشکلات شخصیتی و روانی افراد را اصلاح نماید.

در ادامه به برخی مزایای گروه درمانی اشاره می شود:

1. مشاهده و شناخت نحوه وجود و رابطه مراجع با اجتماع
2. کمک به رشد شخصیت مراجع و افزایش اعتماد به نفس او
3. افزایش بینش و آگاهی مراجع از طریق آشنایی با دوستان جدید و بررسی مشکلات آن‌ها
4. کمک به مراجعین برای انطباق با شرایط زندگی
5. بهبود بخشیدن روابط مراجعین با اطرافیان و جامعه